Na de oversteek van Skutvik naar Svolvær op Lofoten reden we een paar dagen lang zuidwestwaarts richting een dorpje met de prachtige naam "Å", dat helemaal op de punt van de eilandengroep ligt. Daarvandaan hebben we een paar dagen later de boot terug genomen naar Bodø. Op Lofoten hadden we overal om ons heen steil uit zee oprijzende bergen, turquoise-kleurig water, kleine rode vissershuisjes, en houten stellages waar de kabeljauw aan te drogen wordt gehangen. Helaas was het weer wat matigjes dus hebben we her en der een museum bezocht. Het Lofotakvariet bijvoorbeeld, waar we allerlei vissen konden bekijken die we regelmatig op ons bord hebben sinds de verhuizing. De zeeduivel bijvoorbeeld (steinbit in het Noors). Mooi is anders maar hij smaakt er niet minder om.
Op een dag toen het weer wat beter was hebben we een combi-trip gedaan; eerst zijn we een eindje een landpunt op gereden met de camper, daarvandaan zijn we gefietst naar het beginpunt van een kustwandeling. Op het eindpunt van de wandeling hebben we uitgepuft in een restaurant om daarna terug te keren over de rotsen. Voordat we terug waren bij het startpunt hadden we het gevoel dat het een uur of 8 was dus we konden prima nog even de meegenomen hengels uitwerpen. Toen we uiteindelijk naar de fietsen terugwandelden met een joekel van een makreel en een paar koolvissen keken we voor het eerst op ons horloge en bleek het inmiddels bijna 1 uur 's nachts te zijn. Midnight fishing dus. Zelfs met onze Trondheim-ervaring waren we dus alsnog ons tijdgevoel kwijtgeraakt door de midzomernacht... De foto hieronder is genomen rond middernacht.
Hieronder wat mooie rode vissershuisjes ("rorbuer").
Na de oversteek hebben we Bodø bekeken. De stad werd, net als heel veel Noorse kustplaatsen, tijdens de Tweede wereldoorlog platgebombardeerd door de Duitsers die op jacht waren naar de Noorse koning die zich verschanst had in één van de vele kuststadjes. Daardoor is veel moois verloren gegaan en zijn veel steden, ook Bodø, grotendeels herbouwd na de oorlog. Vlak bij Bodø ligt een deel van een rivier dat Saltstraumen heet - "zoutstroom". Het is een van de grootste draaikolken ter wereld waar elke 6 uur de rivier een grote wervelende massa wordt. Daardoor is het ook een beroemde visstek. Stefan ving er in anderhalf uur 5 koolvissen. Dat schiet lekker op.
Verder zuidwaarts naar misschien wel de mooiste bezienswaardigheid van deze vakantie: de gletsjer bij Svartisen. Met een bootje kwamen we aan bij de voet van de gletsjer.
Naarmate we dichterbij kwamen werd het steeds indrukwekkender - het gesteente rondom de gletsjer was in allerlei grillige vormen gepolijst, en het zonlicht dat deels door het ijs van de gletsjer heen schijnt zorgt voor tientallen 'shades of blue'.
Na Svartisen zijn we rustig naar huis getoerd met de pensionadocamper. Na even snel een voorraad bosbessen en frambozen te hebben geplukt zijn we naar Zweden gevlogen - daarover meer in de volgende post. Omdat het zo mooi was nog eentje van de gletsjer als uitsmijter.
