Lekker glad...

Afgelopen week kwam er nog even een laatste pak sneeuw naar beneden zetten, met als gevolg spekgladde wegen.

Hier is een filmpje.

Noorderlicht

Eindelijk! Het is donker, het is helder, er is noorderlicht, en ik heb mijn camera bij de hand… en vind het juiste knopje!

Hoe verder naar het noorden, hoe helderder en kleurrijker het noorderlicht wordt. Voor Trondheimse begrippen was dit een prima avond!

Lofoten

Wie wil er cursus geven op de Lofoten? Nou, dat wil ik best hoor, vooruit dan. Wel jammer dat het midden in de winter is, en dus behoorlijk donker. Het is inmiddels een bekend ritueel, vliegen naar Bodø en van daar verder met een propellorvliegtuigje naar Leknes, een eind op weg naar het meest westelijke plaatjes  op de Lofoten met de onvergetelijke naam Å (spreek uit oh).

De plaatselijke camping was eigenlijk gesloten maar onder zachte dwang vanuit het gemeentehuis ging er toch een vakantiehuisje open. Vanuit de receptie kreeg ik een plastic zak met ontbijtspulletjes, daarna ging de eigenaresse verder met het schoonmaken van de keuken in het restaurant.

Die nacht stormde het en viel er meer sneeuw dan ooit in de afgelopen tien jaar, dus de hele nacht klapperde er van alles en nog wat, schoof er een kuub sneeuw opeens van het dak af, knaagden muizen ondertussen lekker verder onder het huisje, en ik sliep dus eigenlijk nauwelijks. Maar sfeervol was het wel.

De volgende ochtend keek ik uit het raam en zag dat de huurauto was ingesneeuwd onder een half metertje sneeuw. In de lunchpauze heb ik bij daglicht maar in de zure appel gebeten, die auto moest daar toch ooit weg komen… De procedure is bewerkelijk maar simpel: 1) steek je arm in de sneeuwberg en zoek de deur, wrik die open zodat je de motor kunt starten en de boel een beetje kunt laten voorverwarmen – 2) ga tekeer met een sneeuwschep en probeer de wielen vrij te krijgen, en de meeste sneeuw van de auto af – 3) gas op de plank en hoppa. NOT. Vast als een huis, en ik begon het best koud te krijgen ondanks alle inspanningen. Toch had ik geen zin om om hulp te gaan vragen, een beetje Noor wordt hier immers niet warm of koud van. Na nog eens een dik kwartier spitten, en dank zij de automatjes onder de voorwielen, schoot ik uiteindelijk toch nog los. Fijn.

En verder is het mooi daar op de Lofoten. Nou wist ik dat eigenlijk al wel, maar zelfs bij maanlicht, met zwarte bergketens en het maanlicht erachter, zag ik weer hoe mooi het landschap was. Met een beetje mazzel mag ik nog eens terug in de zomer.