Meer sneeuwpret

Het sneeuwt nu al een paar weken ongeveer elke dag , en zo langzamerhand raakt er her en der wat ontregeld. Elke dag rijden 90 sneeuwschuivers door de stad en toch krijgen ze de sneeuw nauwelijks weg. Op een gegeven moment wordt het natuurlijk ook gewoon lastig om bv 300 m3 sneeuw kwijt te raken. Wij denken altijd spontaan aan de rivier maar dat schijnt niet echt een optie te zijn. Meestal wordt de zaak gewoon op steeds hogere hopen geschoven. Verder wordt er eigenlijk alleen gestrooid met kleine steentjes om de voetpaden begaanbaar te houden. In het voorjaar worden die steentjes dan weer doodleuk bij elkaar geveegd voor volgend jaar. Zout en zand wordt hier alleen gebruikt voor de snelwegen en hoofdwegen door de stad.

Afgelopen weekend dachten we even leuk per bus op bezoek te gaan bij de nationale kampioenschappen handbal in Byåsen (de heuvel ten westen van de stad). Helaas bleken alle bussen van lijn 5 naar Byåsen gestrand op een spekglad gepolijste weg de heuvel op, waardoor iedereen te voet verder moest en de bussen achteruit de heuvel afgleden - ondanks de winterbanden.

Toppunt van sneeuwpret was wel toen ik vandaag thuiskwam en alle sneeuw die op het dak had gelegen aantrof op het balkon. Dat was letterlijk tot aan de rand gevuld met sneeuw, en aangezien ik er niet helemaal zeker van ben dat ons balkonnetje 5? kuub sneeuw prettig vind ben ik maar gaan klussen met de sneeuwschuiver. Na een klein uurtje was de boel weer op orde. Sneeuwschuiven op klompen: integratie voltooid.

Oja... had ik al gezegd dat alles er wel opeens heel sfeervol uit ziet? Hier is een dwarsstraatje op 'onze' straat - hier begint een van de villawijken van de stad.

Winter + feest

De laatste weken is het eindelijk winter geworden, zoals het hoort te zijn in januari. Werd een maand geleden nog het warmterecord va +12 graden gebroken in Røros (150 km naar het zuiden), vorige week sneuvelde het kouderecord bijna (-29 graden). Alles ziet er heel anders uit met een pak sneeuw en alles werkt ook opeens heel anders. Onze auto bijvoorbeeld: die hebben we laatst uitgegraven uit een pak sneeuw van dik een halve meter. Via één uitgegraven deur hebben we alvast de motor maar aangezet zodat de zaak al een beetje kon opwarmen terwijl we aan het graven sloegen... vanuit een hoop sneeuw klonk er ergens in de verte een zacht brommend Citroen-motortje, en met een spectaculaire stunt stuiterde onze Mean green machine uiteindelijk de weg op. Later bleek het tankdopje volledig vastgevroren zodat we bij de Shell ook nog eens fijn een paar minuten hebben staan peuteren met slotontdooier... Maar goed, dat hoort er natuurlijk bij - en gelukkig is het hele decor nu een stuk opgeleukt met een mooi laagje sneeuw. Hieronder een deel van het universiteitsterrein, daaronder onze buren.

Precies vandaag 1 jaar geleden kwam ik aan in Trondheim - Stefan was al een paar weken eerder de boel gaan verkennen. Vanavond gaan we uit eten in '2 rom og kjøkken' (2 kamers + keuken), en daarna de stad in. Een klein feestje is wel op zijn plaats na al het moois dat we het afgelopen jaar hebben meegemaakt.

Pantoffelhelden

Eerst maar even een weer-update: het is de laatste tijd overdag een paar graden onder nul, 's nachts tot -10 ongeveer, en de hele stad is nu eindelijk weer een ijspaleis geworden zoals het hoort te zijn van december tot maart... Tot nu toe ben ik 1 keer spectaculair onderuit gegaan, dat zal wel niet de laatste keer zijn. Nu het eindelijk wat kouder is geworden en ook omdat we nog steeds geen onderburen hebben en evenmin isolatie op zolder, begint het nu toch af en toe frisjes te worden in huis, vooral op de vloer.

Dat is vooral sneu omdat het in Noorwegen gewoonte is om altijd de schoenen uit te trekken, in huis en zelfs op het werk. Om het koude-voeten fenomeen te ondervangen zijn er meerdere oplossingen:

1. binnenschoenen mee in de tas: speciaal populair bij dames. Met deze oplossing is het mogelijk om toch nog elegant voor de dag te komen


2. zelf dikke sokken meenemen (type geitewol); duidelijk minder charmant maar in ieder geval heel effectief


3. gastheer/vrouw biedt pantoffels aan. Dat is een mooi compromis, en het is vooral natuurlijk een heel gezellig gebaar.

Na een paar keer verrast te zijn door plan 1 en 2 hebben we nu besloten plan 3 mogelijk te maken door een paar setjes pantoffels in te slaan.

Harry Potter slottet

Harry Potter slottet - oftewel HP's kasteel - is de bijnaam voor het hoofdgebouw van de universiteit. Elke ochtend sjouw ik nu tegen de heuvel (Gløshaugen) op en moet nog steeds lachen om de associatie met Harry Potter als ik dit mysterieuze gebouw zie opdoemen in het donker. Voor Kerst had een stel studenten feestelijke rode knipperende kerstlampjes voor de ramen gespannen waardoor het allemaal nog net even iets filmbestendiger werd...

Alcohofobia

Noren en alcohol hebben altijd een beetje een moeizame haat-liefde relatie gehad. Nadat ooit de alcoholconsumptie uit de hand gelopen was volgde een totale drooglegging en was alle verkoop van alcohol verboden. Alleen in staatswinkels, de zgn. vinmonopol-winkels, mocht alchohol worden verkocht. Aanvankelijk mondjesmaat en in een stalinistisch sfeertje - later, vooral de laatste jaren, werd het wat gemoedelijker en groeide het assortiment. Toch voelt het ook nu nog een beetje raar om in zo'n zwaar bepantserde winkel rond te lopen met overal camera's en iets te veel personeel voor het gezellige.

In supermarkten is het niet mogelijk om iets anders te kopen dan bier, en ook hier kun je bijzondere tafereeltjes aantreffen. Zo is de verkoop van bier na 20 uur 's avonds verboden, terwijl de meeste supermarkten sluiten om 21 of 22 uur. Klokslag acht uur wordt dit probleem elegant verholpen door een keurig gordijntje te spannen rondom de stapel bierflesjes. In de sjiekere supermarkten hangt er netjes een bord bij, maar de eerste keer dat we dit meemaakten waren we nog bezig met onze supermarktverkenningsronde en waren we fijn aan het shoppen in de plaatselijke low-budget supermarkt, waar alleen een groezelig derdehands laken over het bier heen werd gegooid zonder verklaring erbij.

(Bier wordt niet verkocht na 20 uur, op zaterdag 18 uur).

We hebben afgesproken het niet te vaak te hebben over het prijsniveau, maar bij wijze van uitzondering kan ik nog wel even melden dat alcohol toch echt de kroon spant: een flesje slobberwijn kost ongeveer 100 NOK - 12 euro. Aangezien Noorwegen zo rijk geworden is door niet alleen de olie maar vooral ook door het staatsmonopolie op alcohol (dat is mijn theorie in ieder geval :-) is het niet waarschijnlijk dat op korte termijn een flesje wijn betaalbaarder wordt.

Veel Noren steunen het staatsmonopolie op alcohol - de stakkers zijn nooit anders gewend natuurlijk. Zoals voor alles geldt wat spannend, duur of illegaal is, wordt ook alcohol bereinteressant gevonden. Noren zijn zo geconditioneerd op alcohol dat zodra er een fles in zicht is, deze zo spoedig mogelijk moet worden leeggedronken. Dat leidt ertoe dat een avondje uitgaan meer een soort bezoek aan een detox-kliniek is; driekwart van de aanwezigen is domweg nauwelijks meer aanspreekbaar. Soms best grappig als je zelf ook een paar biertjes achterover hebt geslagen, maar niet echt bevorderlijk voor het sociale karakter van zo'n avondje. Gelukkig hebben Noren een heel aangename dronk over zich, ze gaan meestal niet schreeuwen of agressief doen - dat hoort namelijk niet - ze worden alleen eerst heel gezellig en amicaal, daarna misselijk, vallen om en/of kunnen niet meer lopen.

Aansluiting bij de EU zou ervoor kunnen zorgen dat dit staatsmonopolie moet worden opgeheven maar voordat het zover komt moet er eerst een politieke aardverschuiving plaatsvinden... maar goed, we willen toch af en toe kunnen proosten op ons nieuwe leventje... dus hebben we er graag een paar extra centen voor over. Skål!

Oud en nieuw met Bart en Sander

Broer Bart en schoonbroer (?) Sander waren op bezoek in Trondheim om Oud en nieuw te vieren en om te controleren of we het hier wel echt naar ons zin hadden. Ik denk dat de visitatiecommisie tevreden naar huis kan. Doordat het langer licht was dan verwacht hebben we in een paar dagen nog heel wat van de omgeving en van de stad kunnen zien samen. Boven Munkholmen, het eilandje in de fjord recht voor Trondheim.

De paden op, de lanen in - met Sander. En boven op de berg met Bart.

En uiteraard was er champagne en vuurwerk bij de jaarwisseling. Met trouwens best veel vuurwerk gezien alle houten huizen...

Bedankt Sander (en ook Bart) voor jullie bezoek en voor alle mooie foto's (met extreme ISO waarden). Nou moeten jullie eigenlijk nog eens langs komen in de zomer om te zien dat het met echt zonlicht nog mooier is dan nu...