Hattfjelldal is een gemeente in het zuidoosten van Nordland, zo'n 5 uur reizen ten noorden van Trondheim. Er wonen 1450 mensen op een oppervlak dat bijna dubbel zo groot is als de provincie Utrecht, dus erg dicht bevolkt is de gemeente niet. Tot voor een paar jaar geleden was Hattfjelldal een rijke gemeente vanwege de inkomsten uit de waterkrachtinstallaties, maar in een poging om nog meer geld binnen te halen besloot het gemeentebestuur op advies van een investeringsfirma (Terra) te beleggen in hedge-funds in de Verenigde staten. Dat beleggingsavontuur pakte nogal verkeerd uit - samen met 3 andere gemeentes raakte Hattfjelldal een bedrag van 451 miljoen kronen (=55 miljoen euro) kwijt. Daardoor is Hattfjelldal inmiddels een landelijk bekende gemeente in geldgebrek.
Voor alle problemen bestaat een oplossing, en wat ligt meer voor de hand dan gewoon de pot met belastinggeld opnieuw zien te vullen? Bijvoorbeeld door invoering van vastgoedbelasting... en door direkt vol gas te geven en het allerhoogste tarief te kiezen als belastingniveau. Ik zal dit blog verder niet vervuilen met meer politiek, maar heb toch het gevoel dat een of twee vraagtekens op zijn plaats zijn. Anyway, waar vastgoedbelasting ingevoerd wordt is cursus nodig, en die eer viel mij toe - mijn eerste solo-cursus in het Noors dus.
Maandagavond stapte ik de op de trein richting Trofors (40 km ten westen van Hattfjelldal). Ik wilde driftig op zoek naar coupé 1 plaats 15, maar hoefde niet lang te zoeken: de trein bestond maar uit 1 wagon. Naarmate de reis vorderde werd het landschap steeds groter en de trein alsmaar kleiner, totdat het op het laatst nog maar een speelgoedtreintje leek dat tegen de heuvels op ploeterde.
Er rijd 1x per dag een bus van Trofors naar Hattfjelldal, en die vertrekt 5 minuten voordat de trein aankomt, dus ik werd opgehaald door een ambtenaar die gelukkig weer een beetje kon lachen om de zaak die inmiddels bekend staat als het Terra-schandaal.
Hattfjelldal is 2680 km2 groot, en bezit 1 rotonde en 0 stoplichten. Het enige hotel in de gemeente had toen ik er overnachtte ongeveer 3 gasten, en verder daalt het aantal inwoners elk jaar. Dat heeft iets treurigs, maar aan de andere kant is zoveel rust en ruimte ook wel fantastisch. Een Nederlands echtpaar is verhuisd naar Hattfjelldal en houdt ook een blog bij: http://fjellgard.punt.nl/.
De cursus verliep verder best soepel, het was alleen af en toe een beetje lastig met het plaatselijke dialekt - we hebben best veel vrienden uit Nordland en Troms, maar die komen allemaal uit Harstad en Tromsø, en da's toch weer gauw een 500 km verder naar het noorden, dus weer een heel ander dialekt.
Hieronder nog even de berg waarnaar Hattfjelldal ('dal van de hoed-berg') vernoemd is (plaatje afkomstig van wikipedia deze keer)
