Kerst met Willem en Edwin; Røros

Een witte Kerst is het helaas niet geworden voor Willem (l) en Edwin (r), maar toch hebben we een leuke week gehad samen. Uiteraard met lekker ongewoon eten, een kerstdienst in de Nidaroskathedraal, een feest en bezichtiging van de stad en de Bymarka.

Nu de zon zo laag staat is het licht in het bos al gauw heel sfeervol. Dat zelfde licht hadden we ook in Røros, een oud kopermijnstadje in de bergen. Røros is na Trondheim de grootste stad van de provincie Sør-Trøndelag, het heeft ongeveer 10.000 inwoners. Het staat vol met mooie houten huisjes en is Unesco-erfgoed.

Door de warmte is de dagtemperatuur in Røros niet -10 met een meter sneeuw zoals normaal, maar rond het nulpunt, waardoor de hele stad bedekt is met een laag ijs. Heel handig. Edwin doet even een demonstratie.

Wat hebben we nog meer gedaan... oja! Dé aktiviteit bij uitstek voor een winderige decemberdag: vissen in de fjord. Hier hebben we zojuist een enorme klont wier gehaakt. Dat was de grootste vangst van de dag. Volgende keer weer in de zomer, al is het nu het beste kabeljauwseizoen...

Kerstwens

Rakfisk

Rakfisk - zo heet onze meest recente culinaire belevenis. Ik dacht dat we met lutefisk en pinnekjøtt de meest vreemde gerechten wel hadden gezien, maar rakfisk gaat verder waar lutefisk ophoudt. De bereiding is ongeveer als volgt: men neme een verse forel, make deze schoon - en laat de vis langzaam rotten gedurende een paar weken bij een lage temperatuur. Klaar, eet smakelijk.


Goed. De sterke smaak heb ik nog steeds ergens in mijn keel, en op mij heeft het in ieder geval geen grote indruk gemaakt. Met flink wat flatbrød (flinterdun brood), boter, room, bietjes en ui krijg je alles naar binnen, maar ik denk niet dat ik zonder die ingredienten rakfisk had kunnen eten zonder plotseling heel hard naar de WC te rennen. Noorwegen is toe aan een culinaire update, dat hadden we eerder al snel in de gaten. Al is het natuurlijk wel bijzonder om zulke vreemde gerechten op tafel te kunnen zetten - op de vraag wat typisch Nederlands eten is hebben we nooit zulke hele sterke antwoorden...

Verder is het morgen de kortste dag van het jaar, en hier dus de beloofde einduitslag. De zon komt op om 9.30, en gaat onder om 15.15 ongeveer. Dat is dus kort dag maar het valt me eerlijk gezegd alleszins mee, al vind ik het ook prima dat de dagen weer gaan lengen vanaf zaterdag...

Morgen, op de dag van de zonnewende, komen Willem en Edwin aan voor een weekje kerstvakantie in Trondheim. Langlaufen zit er dit jaar helaas niet in, er is nog steeds nauwelijks sneeuw gevallen - voor het eerst sinds decennia geen witte kerst dus. We gaan onder andere naar de kerst-mis in de Nidaroskathedraal, misschien naar Røros (een oud mijnstadje ten zuiden van Trondheim), en we gaan naar een authentiek Noors kerstfeest bij vrienden, en daarna de stad in. Uiteraard gaan we ook genieten van lekkere kerstmaaltijden, maar of rakfisk weer op het menu komt betwijfel ik...

... en er was sneeuw

Eindelijk is er vannacht wat sneeuw gevallen! Alles ziet er meteen een stuk vrolijker uit, en dat is speciaal in deze tijd met donkere en korte dagen wel zo prettig. Helaas zal het niet al te lang blijven liggen als de weersvoorspelling deze keer klopt, en is het maar helemaal de vraag of we een witte Kerst gaan krijgen. Gisteren vertelde een vriend van ons nog dat ie zich in zijn hele leven niet kon herinneren ooit een niet-witte Kerst meegemaakt te hebben, dus we hebben nog goede hoop op een pak sneeuw.

Op de achtergrond trouwens de bouwaktiviteiten bij het St. Olavs ziekenhuis, die zoals alle bouwklussen in Noorwegen onwaarschijnlijk traag verlopen en in dit geval ook nog vele malen duurder zijn dan begroot. Doordat het zo'n groot projekt is lopen de overschrijdingen in de tientallen miljoenen euro's dus haalt het ziekenhuis ook regelmatig het landelijke nieuws...

Ontvang nu automatisch mail bij nieuwe posts

De techniek staat voor niets anno 2006; het is nu ook op dit blog mogelijk om automatisch mail te ontvangen zodra er een nieuwe post op het blog is geplaatst.

Ok, fantastisch, hoe doe ik dat? Ga helemaal naar onderaan in het blog en klik op

Subscribe to: Posts (Atom)

Vul je mailadres in en klaar is Klara. Kijk wel even uit dat deze mailtjes niet per ongeluk in je spamfilter blijven hangen.

Sinterklaaskadootje: nieuwe baan

Zo, dat was even spannend de laatste tijd, maar uiteindelijk is het toch gelukt; per morgen ga ik aan de slag met een nieuwe baan. Wederom als IT-nerd, maar dit keer bij een consultancyclub die een stuk stabieler lijkt dan mijn vorige werkgever. Mijn eerste klus is voor de universiteit in Trondheim - zo worden Stefan en ik heel in de verte collega's. Tot vlak voor Kerst heb ik een proefperiode, gaat dat goed dan krijg ik direkt een vast kontrakt.

Daarmee komt er voorlopig een eind aan een turbulente herfst en kunnen we ons weer concentreren op wat luchtigere zaken - het kopen van een kerstboom bijvoorbeeld, en ons volgende bezoek: Willem en Edwin voor Kerst, en Bart en Sander voor oud & nieuw.

Sinterklaas does Trondheim

Waarschijnlijk doordat het dit jaar zo'n zachte winter is heeft Sinterklaas een extra rondje gevaren met de stoomboot. Dat hij hier is geweest weet ik 100% zeker want deze ochtend vond ik in mijn schoen zowel een chocoladeletter, Friese pepernoten, alsmede een choco-Sinterklaas. Dat lijkt me overtuigend bewijs.

Idëele reclame

Onderstaande clip werd uitgezonden op de Noorse televisie. Waar een klein land groot in kan zijn! Mooi he...

http://www.youtube.com/watch?v=iQi6NymyZoM

Licht vs donker: de tussenstand

Toen het in de zomer vrijwel de hele dag en nacht licht was had ik beloofd ook even de schaduwzijde door te geven van het leven zo dicht bij de poolcirkel. Hier komt de tussenstand; het is 2 december, en het wordt 's ochtends licht om ongeveer 9 uur. De zon gaat onder tegen vieren. Tja, dat is best kort, maar eerlijk gezegd is het niet zo erg als ik had gevreesd. Nog 20 dagen en dan is het kortste dag alweer - en tot nu toe hebben we nog geen last van daglicht- of vitamine D tekort, dus het lijkt erop dat we de winter gaan overleven!

Nu ik toch over dit soort feitjes bezig ben; de temperatuur is nog altijd tussen de 5 en 10 graden, al gaan we de komende week eindelijk richting de 0 graden en wordt er wat sneeuw verwacht. Ook hier hebben we een historisch warme herfst gehad, tot irritatie van iedereen die nu toch echt wel een keer de langlauflatten wil kunnen onderbinden. Mij hoor je niet klagen, ik vind het eigenlijk wel prima dat we nog niet de hele dag over een ijsbaan hoeven te schuifelen...

Oeps, technisch missertje...

Met rode oortjes moet ik bekennen dat ik per ongeluk niet in de gaten dat ik elk ingezonden 'comment' eerst moet goedkeuren voordat het op de site terecht komt. Met excuses dus aan iedereen die een comment ingetypt heeft - nu zijn ze alsnog allemaal goedgekeurd en zichtbaar op het blog.

Commentaar is nog even welkom als altijd, trouwens!

Olympische spelen Trondheim 2018

Trondheim heeft zich ten doel gesteld om in 2018 de Olympische winterspelen te organiseren. Dat is behoorlijk ambitieus voor zo'n kleine stad (150.000 inwoners) - maar wat Lillehammer kon dat kunnen wij hier ook natuurlijk, is de gedachte. Eerder dit jaar hadden zowel Tromsø als Oslo hun kandidatuur al aangekondigd, maar in Trondheim vinden ze dat er maar één stad de spelen zou kunnen organiseren, en dat is... ja inderdaad. Op zich nog niet zo'n heel gekke gedachte - sneeuw ligt er eigenlijk altijd wel, we hebben al een vliegveld, heel Noorwegen is dol op de winterspelen - en een upgrade van de lokale infrastructuur (wegen, tunnels, olympisch dorp cq studentenhuisvesting) zou mooi te verantwoorden zijn met de spelen op komst.

Er zijn wat plaatselijke beroemdheden opgedregd uit de vergetelheid om iedereen aan zijn verstand te brengen dat we ons moeten gaan voorbereiden op een gezellige winter in 2018. En er is alvast een briljante slogan bedacht (zie ook logo): æ e me'. Dat is heerlijk dialekt voor 'jeg er med' - ik doe mee. Net zoals er 15 verschillende manieren zijn om 'jullie' te zeggen (hullie, gullie, hummes, zunnes - maar dan in het Noors) zijn er ook heel wat varianten op het woord 'jeg'. Naarmate je verder naar het noorden reist zakt het eerst af van 'jeg' naar 'eg', en dan verder naar 'æ' (spreek uit als een kruising tussen een a en een e). Dat gecombineerd met de rest van de slogan is iets wat er alleen op een logo leuk uit ziet maar als je het uitspreekt klinkt het niet direkt wervend; 'æ e me'... maar we zullen zien of het werkt...

Feest: huis gekocht!

Vanmorgen om 8.30 hebben we het koopcontract voor ons huis ondertekend. Na een ruime maand met weinig slaap en een hoop gedonder met papieren, makelaars en andere narigheid is nu de zaak afgerond. Per 1 december zijn we eigenaar van ons ex-huur appartement. Daardoor hoeven we niet te verhuizen (het huis wordt sowieso verkocht nl), gooien we niet elke maand een onwezenlijk bedrag aan huur weg, en kunnen we een fatsoenlijke logeerkamer in elkaar knutselen op zolder (hint). Feest dus... ik hoop dat Stefan dit niet leest voor vanavond, anders kan ik hem niet meer verrassen met een flesje Akevit. Hieronder nog even een verkoopfoto... wij wonen in het deel rechtsboven.

Koffie in Rønningen

Terwijl de IKEA wordt overspoeld door kinderwagens hebben wij de eerste sneeuwwandeling van het seizoen gemaakt, met halverwege een kopje koffie in een van de eenvoudige restaurantjes in de Bymarka: Rønningen. De foto's zijn gemaakt met mijn mobieltje dus niet al te best van kwaliteit.

De 'oprijlaan' naar het landhuis (in de verte, rood) toe:

... en het uitzicht tijdens de koffie met wafels+jam+room:

Nog even en het is Kerstmis

De dagen worden nu snel korter, het is al iets na 4 uur donker en het wordt om half negen licht - en samen met regenachtige begin van de winter zorgt dat voor een ernstige behoefte aan Kerstmis. Dat komt goed uit want qua Kerstmis zitten we hier goed, zo dicht bij de roots van de Kerstman is het een populair en belangrijk evenement. Niemand interesseert zich meer echt in de oorsprong van het feest, het draait inmiddels veel meer om wat extra warmte, familie, lekker eten en kadootjes.

Eerst maar eens even de Kerstman nader onder de loep nemen; na een periode van enige verwarring is ons namelijk duidelijk geworden dat er in Noorwegen weer een ander model Kerstman circuleert dan de internationaal bekende Kerstman - en het is niet Sinterklaas, nee. In Noorwegen heet hij 'Nisse' - of eigenlijk heb je zelfs twee soorten 'nisser'. De ene is de Fjøsnisse die zorgt voor de dieren op boerderijen. Een soort kabouter is het eigenlijk - kort, baard, rode puntmuts, en hij haalt kattekwaad uit met de mensen en dieren op de boerderij.

De andere nisse is de Julenisse - dat is eigenlijk ongeveer hetzelfde als Kerstman, met als belangrijkste verschil dat hij niet verlegen is en persoonlijk de kadootjes komt bezorgen - en wel door de voordeur, niet door de schoorsteen. Meestal speelt een buurman Julenisse voor de buurtkindertjes.

Verder is eten erg belangrijk met Kerst. De Noorse keuken is nog altijd redelijk 'basic' - aardappels, vlees en een beetje groente, maar met Kerst wordt alles uit de kast gehaald om iets bijzonders op tafel te zetten. Elke regio heeft zo haar eigen specialiteit. Hieronder volgen wat bekende kerstgerechten.

Vestlandet: pinnekjøtt
Gezouten/gedroogd/gerookt lamsvlees dat op berkehoutjes is gegaard. Erg handig: in de supermarkten kun je mooie setjes pinekjøttberkehoutjes kopen.


Hele land: svineribbe
In de oven gebakken/gegrild varkensvlees - het meest populaire kerstgerecht.

Buitenland: lutefisk
Geweekte, en daarna in natriumhydroxide (loog) gelegde vis (de vis krijgt een pH van 11-12 - eet smakelijk) waarvan de botjes etcera half zijn opgelost tot een gelei. Daarna wordt de vis in water gespoeld en vinden vooral naar de USA geemigreerde Noren het belangrijk om te eten. In Noorwegen wordt het steeds minder populair - maar wij mogen er binnenkort aan geloven. Ik kan bijna niet wachten...

Rapportage: zoek de 7 verschillen

Zo, weer terug in Noorwegen na een druk weekje vol familie- en vriendenbezoek. Toen ik uit Nederland vertrok was het boven de 20 graden, maar de turbulentie tijdens het laatste deel van de vlucht (piloot: 'Mensen, het gaat nu echt even flink hobbelen...') gaf al aan dat het nogal onstuimig was boven Trondheim: 0 (nul) graden met sneeuw. Hatsiekiedee, welkom thuis.

Nu ga ik proberen de vraag te beantwoorden die ik mezelf het vaakst heb gesteld en die ook vaak werd gesteld in de afgelopen week: wat valt je het meest op, wat zijn de verschillen tussen Nederland en Noorwegen? Hier volgt de top 7 van de dingen die me het meest opvielen in Nederland na ruim een half jaar afwezigheid. Ik moet wel zeggen dat ik er makkelijk nog eens 7 had kunnen opschrijven maar goed dan wordt het wel een erg lang verhaal.

Ruimte
Al is het een open deur van jewelste, het moet gezegd worden dat Nederland kampioen is in het voetballen op de vierkante meter. Als je over Nederland komt aanvliegen zie je al hoe secuur elk stukje land een bepaalde functie is toebedeeld, en later vanuit de auto merk je ook duidelijk hoe alle dorpen en steden steeds meer één groot bebouwd gebied lijken te gaan vormen. Wandelend in Noorwegen zijn er nog grote gebieden waar je urenlang alleen de wind hoort, in Nederland heb ik nauwelijks een minuut zonder verkeersgeluiden of pratende mensen meegemaakt. Alleen tijdens de wandeling op de Buissche heide met mijn ouders was het rustig (als we zelf niet aan het praten waren).


Bijdehandte mensen
Nederlanders zijn ongelooflijk bijdehant! In Noorwegen is het zelfs als buitenlander niet moeilijk om deel te nemen aan een gesprek doordat stiltes een geaccepteerd deel zijn van een gesprek - tijd voor een slokje koffie/thee of gewoon om even uit het raam te staren. In Nederland is het af en toe een kwestie van goede timing om 'er tussen te komen'. Ook op straat praten en schreeuwen mensen veel meer dan in Noorwegen, en spreken elkaar makkelijker aan zonder een echte reden (bv 'heee wat een tof karretje... wat doet ie met de benzine?').

Verkeersdrukte
Gelukkig heb ik op dit vlak ruime ervaring in Nederland, maar ik kan me goed voorstellen dat een Noor die voor het eerst denkt even van Schiphol naar Den Haag te rijden met het klamme zweet in de handen in de auto zit. Ongelooflijk, wat een dicht en druk verkeersnet hebben we in Nederland. Ook de fileberichten zijn angstaanjagend, vooral als die in razendtempo op de radio worden afgedraaid: '...vandaag een normale avondspits (gaap) met ongeveer 180 km file... dan volgen hier de files van 5 km en langer...'. In Noorwegen is een rij auto's met een lengte van 500 m een file die het nieuws haalt! Ik heb in Noorwegen tot nu toe nog nooit kunnen uitleggen dat er elke dag gewoon doodleuk 200 km file of meer staat en dat de minister van Verkeer alleen nog maar een halfbakken poging doet om een 'voorspelbare reistijd' na te streven. Als ik dat probeer uit te leggen lijkt het alsof ik een alien ben die staat te vertellen dat ie net met zijn UFO is geland... en kijken mensen me aan van 'ja... sure...'. Hier is bewijsmateriaal A - let op 9.15 uur, dat is alweer na het hoogtepunt van de ochtendspits!


Politiek in de media
Politiek lijkt in Nederland het belangrijkste deel van het dagelijks nieuws. Er is veel meer aandacht voor de capriolen die het kabinet uithaalt. In Noorwegen is men meer geinteresseerd in lokale ontwikkelingen en wordt van het kabinet verwacht dat ze hun werk doen - het land besturen, en niet zoals dat in Nederland af en toe lijkt vooral partijpolitiek bedrijven.

Lengte mensen
In Noorwegen ben ik een van de langste mensen en kijk in een winkelstraat boven bijna iedereen uit - zelfs in het volleybalteam ben ik een van de langsten. In Nederland ben ik heel gemiddeld van lengte en moest ik voor het eerst af en toe weer op mijn tenen staan om mensen een zoen te kunnen geven.

Waterkoud
In Noorwegen heb ik het geloof ik nog nooit zo koud gehad als een van de ochtenden in Nederland, toen ik me plotseling realiseerde dat koude in Nederland ook meestal 'vochtigheid' betekent. Waterkoud heet dat geloof ik. In Noorwegen is het vaak heel droog in de lucht, wat een heel verschil uitmaakt voor de gevoeltemperatuur. Zolang het goed droog is valt -25 best mee, echt waar.

Winkelaanbod
Hier scoort Nederland toch echt beter. Het zal wel door de bevolkingsdichtheid komen, maar in ieder geval heeft Nederland een veel grotere variatie en sortering aan winkels dan Noorwegen. Zelfs in Trondheim, een van de grootste steden van het land en met een enorme 'regiofunctie' is het soms toch nog behoorlijk zoeken naar speciale winkels (bv een goede bloemist, of een delicatessenwinkel).

Zo, dat waren ze, de 7 verschillen. Heel persoonlijk natuurlijk, iedereen zal letten op andere dingen... Nu kan ik in ieder geval met een fris hoofd (dinsdag wordt het -15) verder met solliciteren en nadenken over ons huis... en als de bliksem naar de garage om de winterbanden onder de auto te leggen!

Weekje Nederland

Over een paar uur stap ik op het vliegtuig voor een weekje nostalgie - en bovenal familie- en vriendenbezoek in Nederland. De eerste keer sinds januari... ben benieuwd of het er allemaal nog een beetje netjes bijligt. Over een week zal ik rapport uitbrengen.

Forelhogna

Dankzij het ongelooflijk lang aanhoudende warme weer kunnen we vandaag, op 14 oktober, nog genieten van een heerlijke wandeling naar de hoogste top in een nationaal park op 2.5 uur rijden van Trondheim. Dit keer met Rune, die de reistijd wist in te korten tot een kleine 2 uur, inclusief een kopje koffie bij paps en mams die zo ongeveer in het nationaal park wonen.

Doordat we de wandeling begonnen op ongever 700 m waren we na een half uurtje al boven de boomgrens. Met alleen wind, mos en steen om ons heen en in een oorverdovende stilte dringt het hooggebergtegevoel dan al snel tot ons door. Na een pittige wandeling komen we aan op de top van de Forelhogna op 1300 m. Daar hebben we een prachtig uitzicht over een woest landschap dat is ingekleurd met verschillende tinten groen, grijs, geel en blauw - korstmossen, her en der een meertje, en rotsen.



Uiteraard zien we de hele wandeling niemand totdat we op de top aankomen - daar treffen we deze keer een groep kids met een paar ouders die blijkbaar zonder brokken ook over de rotsen naar boven zijn geklauterd. Jong geleerd is oud gedaan, en het is weer eens wat anders dan Nintendo-en... Bovenop de top waait het hard en merken we dat de winter niet ver weg meer is...


Zodra we de boomgrens weer hebben bereikt vullen we nog even de paddestoelenvoorraad aan, en bezoeken later nog een top-secret paddestoelenwalhalla waar we vooral stekelzwammen vinden. Fantastisch om nog even zo te kunnen genieten van de herfst... laat de winter nu maar komen.

Update

Ons Ecuador vakantie blogje is aangevuld met extra (en nog mooiere) foto's!

http://vakantieecuador2006.blogspot.com

Våttakammen

Een voordeel van geen werk hebben is dat je overdag ook nog eens de tijd hebt voor andere dingen - zoals een fijn herfstwandelingetje. Met Karl Petter in dit geval, richting een rots die Våttakammen heet en uitkijkt over de stad. Het is officieel de langste zomer ooit - nooit eerder is de temperatuur zolang boven de 10 graden geweest). Boven het uitzicht vanaf Våttakammen, en onder het eilandje net voor de kust - Munkholmen.

Paddestoelenseizoen

De herfst kleurt de bossen inmiddels prachtig geel en rood, overal hangen slierten spinneweb, het ruikt heerlijk buiten - en dit is ook nog de beste tijd voor paddestoelen. We hebben inmiddels een aardige verzameling gedroogde paddestoelen en, gewoon omdat ze zo mooi zijn - deze plukken we:

Cantharel (nauwelijks in NL)

Eekhoorntjesbrood

Berkenboleet

Gele stekelzwam (nauwelijks in NL)

Parelstuifzwam

Het seizoen loopt hier inmiddels op zijn eind, maar in Nederland duurt het nog wat langer. Mocht je ook overwegen om eens zo'n vrolijk paddootje op te peuzelen, neem dan in ieder geval geen risiko - eet alleen datgene waarvan je 100% zeker bent en koop een goed boek!

Natuurvrienden

Nu het jachtseizoen in volle hevigheid is losgebarsten is het heel grappig om te lezen wat er in Noorwegen zoal wordt gedacht over al het wild dat nog volop rondloopt in het hele land. Natuurlijk vind iedereen het prachtig dat lynxen, veelvraten, muskusossen, wolven en beren zich prima handhaven - Noorwegen heeft de meest intact hooglandfauna van Europa - maar al die beesten moeten zich natuurlijk wel een beetje gedragen.

Zo wordt er flink geklaagd over het aantal opgevreten schapen. Aangezien schapen nogal dommig zijn aangelegd en flink zijn doorgefokt waardoor ze nog slomer zijn geworden dan ze al waren, vallen er heel wat ten prooi aan allerlei roofdieren. Er worden keurige statistiekjes bijgehouden waaruit blijkt dat nog nooit eerder zoveel schapen zijn verorberd (meer dan 1200 nu, vorig jaar 950) alleen al in Sør-Trøndelag. Tijd dus om a) flinke schadevergoedingen te eisen van de regering en b) het jachtgeweer van zolder te halen. Dat is toch wel heel anders dan in Nederland, waar elke keutel van een lynx het nieuws haalt.

Verder zijn er heel wat mensen gezellig samen op elandjacht. Een weekje weg met vrienden om leuk wat elanden af te knallen - in Nederland is zoiets ondenkbaar. Toch schijnt het hard nodig te zijn want ook de elandpopulatie neemt alleen maar toe. Wel raar trouwens om in de krant foto's te zien van schoolklasjes die als excursie worden geconfronteerd met een zojuist gedood elandkalfje - en al die kindertjes staan trots en lachend op de foto. Al vinden ze het wel raar dat het kalfje zo stil is en niet wegrent...

Kardemomme by

Dit keer geen uitstapjes en bloemenfoto's, maar een oude 'post' revisited. Herinnert u zich deze nog? Toen ik deze prachtige graffiti ontdekte ergens in een woonwijk, een paar maanden geleden, dacht ik dat het gewoon een helder moment van een links-radicale graffitijunk was of iets dergelijks. Nog even voor de duidelijkheid, de vertaling komt hierop neer 'Zolang je vriendelijk bent voor je medemens moet je lekker doen wat je zelf leuk vindt'.

Laatst vertelde ik een collega over deze vondst en toen hoorde ik dat het een van de 'Kardemomme by lov' was. 'Kardemomme by' is de naam van het dorp waarin de verhalen zich afspelen van de beroemde kinderboekenschrijver Thorbjørn Egner. De Kardemomme by lov zijn de 'wetten' die Thorbjørn had opgesteld voor de inwoners van het dorp. Weer iets bijgeleerd over de Noorse maatschappij.

Kardemomme by is op een gegeven moment ook op schaal nagebouwd en is nu te bezoeken in Kristiansand, aan de zuidkust. Meer over het dorp lezen (Noors) ? Klik hier.

En nog iets luchtigers, met dank aan Bart: een variatie op 'In the jungle' (en een net iets andere dan die jij me stuurde Bart - deze moet je ook nog even zien!).

Vakantie in Ecuador

Lees alles over onze vakantie in Ecuador op het 'vakantie'-blog:

http://vakantieecuador2006.blogspot.com/

Terug van vakantie - en een onprettige 'verrassing'

Na een mooie maar inspannende vakantie in Ecuador zijn we nu weer terug in Trondheim. Een groter verschil is haast niet denkbaar - hier is het koel, veilig, schoon, rijk en kun je het water zo uit de kraan drinken. Ik zal de komende avonden een sub-blogje inrichten met wat foto's van onze vakantie - een paar dagen geduld aub.

We hebben van alles gezien en meegemaakt; creepy Quito, gefietst op de hoogste aktieve vulkaan ter wereld, paardgereden (kon 3 dagen niet zitten), heel veel kolibri's gezien, rivierdolfijnen in de jungle, kaaimannen, walvissen... prachtig allemaal. We hebben helaas alleen wel veel last gehad van buikproblemen, anders dan in Maleisie tieren de bakterien blijkbaar welig in Ecuador.

En voor het eerst is er ook wat minder prettig nieuws uit het noorden: het hing al een tijdje in de lucht, maar nu is het een feit - ik ben ontslagen. Het gaat al een tijd slecht met het bedrijf maar nu is het zo erg geworden dat mijn hele afdeling wordt opgeheven (7 mensen). Gelukkig is de arbeidsmarkt op het moment prima en heb ik goede hoop op het vinden van een nieuwe baan voor 1 januari 2007. Wordt het toch nog een spannend najaar...

Nog twee nachtjes slapen

... en dan gaan we op vakantie! Heel raar eigenlijk, we zijn nog zo druk met Noorwegen bezig dat het in tegenstelling tot vorige vakanties pas heel laat tot ons begint door te dringen dat we over een paar dagen al in Ecuador zullen rondlopen met Hans en Jan-Willem. De komende weken dus even geen nieuwe items op dit blog, maar gelukkig heb ik nog wel leuke dingen te melden over de afgelopen week.

Eerst wat minder leuks: Aldrin en Erik zijn weer vertrokken richting Bergen - Oslo - Hamburg - Nijmegen. Ze hebben nog wel mooi mee kunnen volleyballen op maandag - een van de laatste keren beach-volleybal voorlopig aangezien de zomer nu toch echt op zijn eind begint te lopen.

Met de volleyballplannen gaat het verder heel goed - we hebben een zaal gevonden waar we kunnen spelen als de zomer voorbij is: de Katedralskole, also known as Katta. Dat is ook de oudste school van Noorwegen, opgericht in 1136, en we zijn erg blij dat we daar voorlopig verder kunnen volleyen. Afgelopen maandag hebben we mede dankzij Aldrin en Erik kunnen volleyballen met maar liefst 11 personen - een aantal waar we in Wageningen ook al blij mee waren. Inmiddels hebben we ook een heus bestuur opgericht, ons aangemeld bij de landelijke volleyballclub, een trainer aangesteld (moi) en twee sponsors gevonden - Noren hebben toch iets doortastends over zich lijkt het.

Vlnr Aldrin, Ola, Håvard, Frode, Karl Petter, Joar, Jasper, Torgeir, Stefan - leuke verzameling Noorse namen he?

Bestuursverkiezing onder het genot van een biertje :-)

En oja, Aldrin en Erik: bij elke hap ontbijtkoek zal ik aan jullie denken - bedankt!

Geitfjellet revisited

Nadat we een tijdje geleden met mijn ouders Geitfjellet bedwongen hadden leek het ons met Aldrin en Erik ook mogelijk, zeker aangezien het weer nu een stuk beter was dan vorige keer. Hier is het bewijs, na een urenlange beklimming (okee, na een leuke wandeling dan); bovenop Geitfjellet twee dolgelukkige berggeiten, met in de verte Trondheim.


Tijdens de wandeling hebben we ook nog genoten van frambozen, bosbessen, aardbeien... of moet ik zeggen aardbeitjes - in ieder geval klein maar fijn, want mierzoet:



... en prachtige cantharellen, die zo direkt de pan in kunnen.


En voordat we weer de auto instapten hebben we nog even gecontroleerd of familie Bever nog altijd woont bij Bakliadammen - en ja hoor, ze hebben er nog een paar dammetjes bijgebouwd.

Nog anderhalve dag en dan gaan we Aldrin en Erik ook alweer uitzwaaien - ons laatste bezoek voorlopig. Eerst gaan we nog even volleyballen morgen onder het motto 'Hup over het Netje meets Raballder Trondheim' en dan gaan Aldrin en Erik verder via Bergen terug naar huis. Leuk dat jullie geweest zijn, en tot de volgende keer!

Aldrin en Erik op bezoek

Na een reis vanuit Nijmegen via Kopenhagen en Oslo zijn Aldrin en Erik inmiddels aangekomen. Hier een paar foto's van onderweg langs de E6:






En natuurlijk de hoofdpersonen zelf:

Erik


en Aldrin

Teigatjørna: kikkers en paddestoelen

Met zulk lekker weer konden we het niet laten om weer een eindje te gaan wandelen in de omgeving van Klæbu. Speciaal voor Hetty de volgende foto:


Ook heel leuk waren de cantharellen - in Nederland zijn die zo ongeveer uitgestorven, maar hier staan ze nog volop (klinkt dit al chauvinistisch?). Zo maar eens uitzoeken wat voor goddelijke recepten we hier allemaal mee kunnen maken...

Judith vermaakt zich wel - deel 2

Terwijl wij weer ijverig aan het werk zijn in de subtropische hitte (20-25 graden, de warmste zomer sinds jaren), is Judith weer fijn de toerist aan het uithangen.

Een huis in Røros-stijl dat nu in het openluchtmuseum staat. Røros is een oud mijnstadje ten zuiden van Trondheim.

In de bossen ruikt het nu overal naar hars, bloemen, bessen, en humus. Inmiddels hebben we al een aardige voorraad zelfgemaakte frambozen- en cloudberryjam waarmee we het zeker tot Kerst moeten kunnen redden, en de eerste paddestoelen zijn ook binnen.

Het uitzicht over de stad vanaf Kristiansborg - Judith is de eerste die deze vesting heeft bezocht dus dit uitzicht zien we voor het eerst. Rechts de kathedraal, links de Elgeseterbrug, en midden-links-boven wonen wij.

Maandag vliegt Judith na een geslaagde vakantie terug naar Nederland, hopelijk zonder al te veel gedoe met handbagage. Leuk dat je geweest bent Judith, en tot ziens!