Dexter - alive and kicking

Vanmiddag heb ik gewandeld met Dexter, en aangezien hij nu leuk naar me toe komt rennen als ik hem roep (zolang hij niet wordt afgeleid door bv andere honden, mensen, of grassprieten enzo) kan hij af en toe los. Had ik mooi even tijd om een videootje van hem te maken.

In een zomerboerderij (seter)

Vroeger woonden boeren het grootste deel van het jaar beneden in het dal waar ze wat akkers hadden en de stal etc – maar in de zomer trok de hele familie de bergen in om de koeien, schapen en geiten te laten grazen. In het zomerseizoen woonden ze dan in een wat eenvoudigere en kleinere variant van de hoofd-boerderij, genaamd ‘seter’ (of sæter, of seterhus). Tegenwoordig zijn de meeste seters in gebruik als weekendhuisje (hytte), maar er zijn nog steeds een paar enthousiastelingen die echt nog wat landbouw bedrijven (en daarnaast genieten van het betere buiten-de-stad wonen). Zoals mijn collega Vidar bijvoorbeeld, die een tijdje geleden een seter heeft gekocht anno 1900. De seter heeft 20 jaar lang leeg gestaan, dus het was heel bijzonder om even een kijkje te kunnen nemen op de boerderij op weg terug van een bezoekje aan Oppdal (2 uur ten zuiden van Trondheim).

Zoals gezegd, de tand des tijds heeft behoorlijk geknaagd aan de eenvoudige gebouwen, dus Vidar heeft voorlopig zijn handen vol. Boven Vidar naast de boerderij, en hieronder de 2e verdieping in de stal (fjøs).

Bart en Sander op bezoek… en hoe is het eigenlijk met Dexter?

Broer Bart en man Sander bezochten ons alweer een paar weken geleden. Halverwege de driehoek Oslo – Trondheim – Bergen waren de heren een paar dagen bij ons op bezoek, en we bezochten een nieuwe hytte aan de zuidoever van Samsjøen. Dat ligt tussen de gemeentes Melhus en Holtålen, twee van ‘mijn’ klanten. In de net nieuw gebouwde hytte was alles zo nieuw dat er nog niet eens de gebruikelijke restjes zout, peper, suiker en koffie stonden van vorige bezoekers. Verder lag er een prachtige oude boot in het boothuisje bij het meer. De boot was zo oud en zwaar dat we hem met z’n vieren maar net in het meer geplonst kregen. Daarna bleek dat de wind en de stroming zo sterk waren dat we niet zonder lijf en leden te riskeren het water op konden dus de boot kon weer terug het boothuisje in… wat een gedoe voor precies 1 forelleke…

Verder was het wel allemaal weer erg mooi daar bij Samsjøen. Na een paar jaar krijgen we steeds meer gevoel voor de subtiele verschillen tussen de berglandschappen rondom ons. Samsjøen is goedgekeurd.

En, hoe is het eigenlijk met puppy Dexter? Nou, dat gaat prima. Inmiddels is hij redelijk zindelijk, al gebeurt er nog steeds af en toe een ongelukje als hij zich erg druk heeft gemaakt. Dexter is inmiddels gediplomeerd puppy, hij kan zitten en liggen enzo, en af en toe keurig aan de lijn lopen. En hij begint inmiddels een lokale bekendheid te worden. Gisteren nog riepen twee mensen opeens aan het andere eind van de straat ‘Deeeeeeeeeeeeeexter!’. Geen idee wie ze waren maar blijkbaar had Dex een verpletterende indruk op ze gemaakt… hij is ook wel erg onweerstaanbaar schattig. Hier een paar mooie foto’s van bij Samsjøen (bedankt Sander en Bart!).

Hier is ie net iets op het spoor. Dit soort gedrag zit echt in z’n genen… in rotsspleten kruipen om papegaaiduikers op te sporen enzo.

Dexter! Dat is mijn regenjas!