Oeps, technisch missertje...

Met rode oortjes moet ik bekennen dat ik per ongeluk niet in de gaten dat ik elk ingezonden 'comment' eerst moet goedkeuren voordat het op de site terecht komt. Met excuses dus aan iedereen die een comment ingetypt heeft - nu zijn ze alsnog allemaal goedgekeurd en zichtbaar op het blog.

Commentaar is nog even welkom als altijd, trouwens!

Olympische spelen Trondheim 2018

Trondheim heeft zich ten doel gesteld om in 2018 de Olympische winterspelen te organiseren. Dat is behoorlijk ambitieus voor zo'n kleine stad (150.000 inwoners) - maar wat Lillehammer kon dat kunnen wij hier ook natuurlijk, is de gedachte. Eerder dit jaar hadden zowel Tromsø als Oslo hun kandidatuur al aangekondigd, maar in Trondheim vinden ze dat er maar één stad de spelen zou kunnen organiseren, en dat is... ja inderdaad. Op zich nog niet zo'n heel gekke gedachte - sneeuw ligt er eigenlijk altijd wel, we hebben al een vliegveld, heel Noorwegen is dol op de winterspelen - en een upgrade van de lokale infrastructuur (wegen, tunnels, olympisch dorp cq studentenhuisvesting) zou mooi te verantwoorden zijn met de spelen op komst.

Er zijn wat plaatselijke beroemdheden opgedregd uit de vergetelheid om iedereen aan zijn verstand te brengen dat we ons moeten gaan voorbereiden op een gezellige winter in 2018. En er is alvast een briljante slogan bedacht (zie ook logo): æ e me'. Dat is heerlijk dialekt voor 'jeg er med' - ik doe mee. Net zoals er 15 verschillende manieren zijn om 'jullie' te zeggen (hullie, gullie, hummes, zunnes - maar dan in het Noors) zijn er ook heel wat varianten op het woord 'jeg'. Naarmate je verder naar het noorden reist zakt het eerst af van 'jeg' naar 'eg', en dan verder naar 'æ' (spreek uit als een kruising tussen een a en een e). Dat gecombineerd met de rest van de slogan is iets wat er alleen op een logo leuk uit ziet maar als je het uitspreekt klinkt het niet direkt wervend; 'æ e me'... maar we zullen zien of het werkt...

Feest: huis gekocht!

Vanmorgen om 8.30 hebben we het koopcontract voor ons huis ondertekend. Na een ruime maand met weinig slaap en een hoop gedonder met papieren, makelaars en andere narigheid is nu de zaak afgerond. Per 1 december zijn we eigenaar van ons ex-huur appartement. Daardoor hoeven we niet te verhuizen (het huis wordt sowieso verkocht nl), gooien we niet elke maand een onwezenlijk bedrag aan huur weg, en kunnen we een fatsoenlijke logeerkamer in elkaar knutselen op zolder (hint). Feest dus... ik hoop dat Stefan dit niet leest voor vanavond, anders kan ik hem niet meer verrassen met een flesje Akevit. Hieronder nog even een verkoopfoto... wij wonen in het deel rechtsboven.

Koffie in Rønningen

Terwijl de IKEA wordt overspoeld door kinderwagens hebben wij de eerste sneeuwwandeling van het seizoen gemaakt, met halverwege een kopje koffie in een van de eenvoudige restaurantjes in de Bymarka: Rønningen. De foto's zijn gemaakt met mijn mobieltje dus niet al te best van kwaliteit.

De 'oprijlaan' naar het landhuis (in de verte, rood) toe:

... en het uitzicht tijdens de koffie met wafels+jam+room:

Nog even en het is Kerstmis

De dagen worden nu snel korter, het is al iets na 4 uur donker en het wordt om half negen licht - en samen met regenachtige begin van de winter zorgt dat voor een ernstige behoefte aan Kerstmis. Dat komt goed uit want qua Kerstmis zitten we hier goed, zo dicht bij de roots van de Kerstman is het een populair en belangrijk evenement. Niemand interesseert zich meer echt in de oorsprong van het feest, het draait inmiddels veel meer om wat extra warmte, familie, lekker eten en kadootjes.

Eerst maar eens even de Kerstman nader onder de loep nemen; na een periode van enige verwarring is ons namelijk duidelijk geworden dat er in Noorwegen weer een ander model Kerstman circuleert dan de internationaal bekende Kerstman - en het is niet Sinterklaas, nee. In Noorwegen heet hij 'Nisse' - of eigenlijk heb je zelfs twee soorten 'nisser'. De ene is de Fjøsnisse die zorgt voor de dieren op boerderijen. Een soort kabouter is het eigenlijk - kort, baard, rode puntmuts, en hij haalt kattekwaad uit met de mensen en dieren op de boerderij.

De andere nisse is de Julenisse - dat is eigenlijk ongeveer hetzelfde als Kerstman, met als belangrijkste verschil dat hij niet verlegen is en persoonlijk de kadootjes komt bezorgen - en wel door de voordeur, niet door de schoorsteen. Meestal speelt een buurman Julenisse voor de buurtkindertjes.

Verder is eten erg belangrijk met Kerst. De Noorse keuken is nog altijd redelijk 'basic' - aardappels, vlees en een beetje groente, maar met Kerst wordt alles uit de kast gehaald om iets bijzonders op tafel te zetten. Elke regio heeft zo haar eigen specialiteit. Hieronder volgen wat bekende kerstgerechten.

Vestlandet: pinnekjøtt
Gezouten/gedroogd/gerookt lamsvlees dat op berkehoutjes is gegaard. Erg handig: in de supermarkten kun je mooie setjes pinekjøttberkehoutjes kopen.


Hele land: svineribbe
In de oven gebakken/gegrild varkensvlees - het meest populaire kerstgerecht.

Buitenland: lutefisk
Geweekte, en daarna in natriumhydroxide (loog) gelegde vis (de vis krijgt een pH van 11-12 - eet smakelijk) waarvan de botjes etcera half zijn opgelost tot een gelei. Daarna wordt de vis in water gespoeld en vinden vooral naar de USA geemigreerde Noren het belangrijk om te eten. In Noorwegen wordt het steeds minder populair - maar wij mogen er binnenkort aan geloven. Ik kan bijna niet wachten...