Plaatjes

Een rustig weekje eigenlijk, dus bij gebrek aan spannende verhalen maar gewoon wat leuke foto's van de laatste tijd.

Vrijwel alle cactussen hebben de een dikke week in een donkere koude vrachtauto probleemloos doorstaan - de meesten besloten na zo'n belevenis maar eens leuk wat bloemetjes te gaan produceren. Mooi he.

Het Ringve museum dat we met mijn ouders hebben bezocht. Het ligt bovenop een heuvel, en hieronder volgt het uitzicht vanuit de tuin rondom het landhuis. In de verte ligt een psychiatrisch ziekenhuis - een afdeling van het St. Olavs ziekenhuis waar we vlakbij wonen (dat ligt wel helemaal aan de andere kant van de stad trouwens).

Mijn tweede schilderproductie pas in Noorwegen, maar ik ben er wel tevreden mee. Met dank aan Jack Vettriano trouwens.

Als kers op de taart, met dank aan mama voor de mooie foto - nog even een stukje Trondheim. Ik raak er niet op uitgekeken, heerlijk om hier elke dag doorheen te fietsen...

Wekelijks feuilleton (9)

Deze week is het een enorme drukte in Trondheim - relatief in ieder geval. Het hele koningshuis is een paar dagen op bezoek om het 100-jarig kroningsjubileum te vieren. Al dagenlang lopen de harmonieorkesten en de papparazzi op hun tandvlees en is de stad voortdurend in het nieuws.

Het kan toeval zijn, maar Stefans ouders zijn hier nu ook op bezoek. Na een epische reis van 3 dagen door Duitsland, Denemarken en half Noorwegen zitten ze vanavond eindelijk bij ons aan tafel. Ze blijven ongeveer twee weken en hebben dus wat langer de tijd om rond te kijken - we hopen dat ze net zo'n prettig verblijf hebben als mijn ouders vorige week.

Vers van de pers is ook het nieuws dat er een vliegtuigje is neergestort precies op de plaats waar we een paar weken geleden een paar dagen in een hytte bij Namsos hebben gezeten. De piloot kon nog net voorkomen dat het vliegtuigje precies op de camping terecht kwam, en op de foto in de krant kunnen we mooi zien in welk huisje we gezeten hebben:

Bezoek Jan en Hetty

Onze eerste 'echte' gasten zijn mijn ouders, Jan en Hetty. Ze zijn een lang weekend op bezoek geweest om met eigen ogen te zien hoe ons nieuwe leventje in Trondheim eruit ziet. We hebben geprobeerd er een leuk weekend van te maken en dat is volgens mij gelukt.

Vrijdag vroeg in de nacht (3 uur) stonden mijn ouders al op om op tijd de vroege vlucht op Schiphol te kunnen halen, de reis via København met het propellorvliegtuigje van Widerøe verliep verder prima. Vrijdagmiddag hebben we eerst maar eens een wandeling gemaakt door het centrum van de stad, en sterke koffie gedronken bij de beste koffietent in town, Dromedar. Onderstaand trouwens niet Dromedar maar een andere bekende plek in de stad.

Na het avondmaal thuis besloten we om de dag nog wat verder vol te proppen en nog een avondwandeling te maken in de Bymarka. Vanwege het slechte weer, het ruige terrein, en alle vermoeienissen van de hele dag wisten mijn ouders slechts met uiterste vastberadenheid de beklimming van de Geifjellet tot een goed eind te brengen - maar hopelijk was het uitzicht daarna de moeite waard.

Na een lange diepe slaap kwam er dan uiteindelijk toch weer een volgende dag - met een bezoek aan een stukje regenwoud op Fosen, het schiereiland aan de overkant van de fjord. Eerst met de pont over (zie foto bovenaan), daarna een heerlijke wandeling door een vallei met een riviertje, en aan weerszijden restanten van regenwoud.

De paddestoelgeinteresseerden zijn vast gecharmeerd van deze prachtige zwam - biefstukzwam? Tondelzwam? Wie het weet mag het zeggen - gebruik de comment-knop...

Maar goed, bloemen stonden er ook weer in allerlei soorten en maten natuurlijk, en voorlopig raak ik nog niet uitgekeken op zoveel fraais:

Tegen het einde van de middag hebben we nog even de hengels uitgegooid, en het was de eer aan pap om de eerste vis binnen te halen - een gup weliswaar, maar toch.

Na al deze belevenissen in de natuur hebben we zondag wat bijgeslapen en vervolgens een landhuis bezocht op ongeveer het hoogste punt aan de rand van de stad - het Ringve museet. Met daarin een museum inderdaad, gespecialiseerd in de geschiedenis van muziekinstrumenten. Het was leuker dan we vooraf hadden verwacht, vooral dankzij de demonstraties op bere-oude piano's etcera.

Maandag hebben pa en ma genoten van een welverdiende vrije dag - terwijl Stefan en ik een dagje op kantoor doorbrachten werd het centrum van de stad onveilig gemaakt door Jan en Hetty. Deze dag was ook alweer het eind van het bezoek - mam en pap, hartstikke leuk dat jullie geweest zijn - bedankt, en tot ziens.

Wekelijks feuilleton (8) - en: 1000 page views

Voor de statistieken: vandaag is voor de 1000-e keer een pagina bekeken op dit blog. Fijn, dan typen we nog een tijdje vrolijk verder.

Gisteren (zondag) hebben we samen met vrienden rondom het Jonsvatnet gefietst, dat is een groot meer waar al het drinkwater van de stad vandaan komt. Prachtig was het, wel erg inspannend mede dankzij de hitte.

Vanavond hebben we de primeur van ons zojuist opgerichte volleybal-team, genaamd Raballder Trondheim; we sluiten ons aan bij de landelijke vereniging zoals de volleyballers onder u al in de gaten hadden. Het is een zomerse week hier, zon en hoge temperaturen, dus we gaan vanavond fijn buiten volleyballen. Leuk om zo snel al weer te kunnen spelen.

Aanstaande vrijdag hebben we ook een andere primeur; mijn ouders komen op bezoek! We gaan onze eerste 'echte' gasten proberen te laten zien dat we in een mooie nieuwe omgeving wonen, volgens mij gaat dat zeker lukken.

Pinksterweekend: Namsos

De bus is altijd te laat, behalve als je erop rekent. Zo zit het weerbericht er ook structureel naast, behalve als wij erop uit trekken: deze keer regende het namelijk inderdaad. Maar ondanks de regen hebben we een onvergetelijk weekendje gehad. De eerste dag hebben we veel regen gehad, maar elke dag werd het een stuk beter, en nu we thuis zijn schijnt de zon voortdurend.

Maar goed, terug naar dag 1: een lange wandeling gemaakt in een van de laatste stukjes laaglandregenwoud van Europa. Ik wist eerlijk gezegd ook niet dat dat bestond, laaglandregenwoud, maar het komt erop neer dat het een bos is in een bergachtige omgeving, met heel veel varens, mossen en korstmossen. En heel veel beekjes en riviertjes die erdoorheen kronkelen. En regen natuurlijk, ongeveer 2000 mm per jaar! We hebben op een gegeven moment heel avontuurlijk een stuk dwars door de bush heen gewandeld, of eigenlijk meer geklauterd, en kwamen halverwege een superzeldzaam plantje tegen dat verder alleen voorkomt op Newfoundland en Novia Scotia:

Ik vind het zelf een waanzinnig mooie foto, misschien wel de mooiste die we tot nu toe genomen hebben hier (deze heeft Stefan gemaakt trouwens). Het plantje heet Erioderma pedicellatum en het is een mos of korstmos. We hebben nog veel meer haast buitenaardse mosjes en korstmosjes gevonden, OK het is wel erg Wagenings maar ik vind ze gewoon mooi :-)

Verder hebben we tijdens deze wandeling voor het eerst de hengels geprobeerd. Geheel tegen alle verwachtingen in had ik opeens een regenboogforelletje aan de haak! Het beestje was nogal bescheiden van formaat dus die hebben we weer netjes teruggegooid, maar... dit biedt mogelijkheden voor de toekomst.

Dag 2: fietstocht en vissen op Jøya.

Jøya is een eilandje waar je prachtig kunt fietsen en vissen. En dat hebben we dan ook volop gedaan, maar op weg naar het eiland kwamen we al midden in een kudde rendieren terecht. Ik zal me vanaf nu nooit meer vergissen Thomas en Mirjam, een rendier is een rendier en een eland is wat anders. Zo zien ze eruit trouwens:

Namsos is het walhalla van de zalmvisserij, dus dit leek ons een goed moment om ons nieuwe project te starten: vissen. Nietsvermoedend gooiden we een lijntje uit, en tegen alle verwachtingen in bleek er eerst een regenboogforelletje (ondermaats) aan de andere kant van de lijn te zitten, en later in zout water werd het nog gekker: een mooie kabeljauw van een paar kilo.

De vegetariërs mogen nu verder naar het volgende item, anderen kunnen doorlezen - we hadden ons voorgenomen om fijn een visje te gaan vangen, en die dan gezellig op te peuzelen. Maar de realiteit is dan toch opeens heel onplezierig - daar sta je dan op zo'n afgelegen piertje met een spartelende vis voor je neus... dat is toch wel even slikken om zo'n prachtig beest dan vroegtijdig aan zijn eind te laten komen. En het is trouwens ook even slikken om later zo'n beest binnenstebuiten te keren (dat noemen ze fileren geloof ik). Maar goed, een paar dagen later zijn we beide trauma's alweer bijna te boven en hebben vanavond kabeljauw-boboti gegeten. Het was erg lekker.