Pinksterweekend: Namsos

De bus is altijd te laat, behalve als je erop rekent. Zo zit het weerbericht er ook structureel naast, behalve als wij erop uit trekken: deze keer regende het namelijk inderdaad. Maar ondanks de regen hebben we een onvergetelijk weekendje gehad. De eerste dag hebben we veel regen gehad, maar elke dag werd het een stuk beter, en nu we thuis zijn schijnt de zon voortdurend.

Maar goed, terug naar dag 1: een lange wandeling gemaakt in een van de laatste stukjes laaglandregenwoud van Europa. Ik wist eerlijk gezegd ook niet dat dat bestond, laaglandregenwoud, maar het komt erop neer dat het een bos is in een bergachtige omgeving, met heel veel varens, mossen en korstmossen. En heel veel beekjes en riviertjes die erdoorheen kronkelen. En regen natuurlijk, ongeveer 2000 mm per jaar! We hebben op een gegeven moment heel avontuurlijk een stuk dwars door de bush heen gewandeld, of eigenlijk meer geklauterd, en kwamen halverwege een superzeldzaam plantje tegen dat verder alleen voorkomt op Newfoundland en Novia Scotia:

Ik vind het zelf een waanzinnig mooie foto, misschien wel de mooiste die we tot nu toe genomen hebben hier (deze heeft Stefan gemaakt trouwens). Het plantje heet Erioderma pedicellatum en het is een mos of korstmos. We hebben nog veel meer haast buitenaardse mosjes en korstmosjes gevonden, OK het is wel erg Wagenings maar ik vind ze gewoon mooi :-)

Verder hebben we tijdens deze wandeling voor het eerst de hengels geprobeerd. Geheel tegen alle verwachtingen in had ik opeens een regenboogforelletje aan de haak! Het beestje was nogal bescheiden van formaat dus die hebben we weer netjes teruggegooid, maar... dit biedt mogelijkheden voor de toekomst.

Dag 2: fietstocht en vissen op Jøya.

Jøya is een eilandje waar je prachtig kunt fietsen en vissen. En dat hebben we dan ook volop gedaan, maar op weg naar het eiland kwamen we al midden in een kudde rendieren terecht. Ik zal me vanaf nu nooit meer vergissen Thomas en Mirjam, een rendier is een rendier en een eland is wat anders. Zo zien ze eruit trouwens:

Namsos is het walhalla van de zalmvisserij, dus dit leek ons een goed moment om ons nieuwe project te starten: vissen. Nietsvermoedend gooiden we een lijntje uit, en tegen alle verwachtingen in bleek er eerst een regenboogforelletje (ondermaats) aan de andere kant van de lijn te zitten, en later in zout water werd het nog gekker: een mooie kabeljauw van een paar kilo.

De vegetariërs mogen nu verder naar het volgende item, anderen kunnen doorlezen - we hadden ons voorgenomen om fijn een visje te gaan vangen, en die dan gezellig op te peuzelen. Maar de realiteit is dan toch opeens heel onplezierig - daar sta je dan op zo'n afgelegen piertje met een spartelende vis voor je neus... dat is toch wel even slikken om zo'n prachtig beest dan vroegtijdig aan zijn eind te laten komen. En het is trouwens ook even slikken om later zo'n beest binnenstebuiten te keren (dat noemen ze fileren geloof ik). Maar goed, een paar dagen later zijn we beide trauma's alweer bijna te boven en hebben vanavond kabeljauw-boboti gegeten. Het was erg lekker.