The end

Aan alles komt een eind, zelfs aan dit blog. Ik heb er een tijd over nagedacht, maar na een ontdekkingsreis van 5 jaar merk ik dat ik een beetje door de stof heen ben. De afgelopen jaren vond ik het heel leuk en praktisch om op te schrijven wat voor moois we beleefden in ons tweede vaderland, en ik leid uit de vele positieve reakties af dat veel mensen in Nederland het ook een prettige manier hebben gevonden om een beetje mee te leven met ons.

Inmiddels zijn we bekomen van de grootste verbazing, en vinden het zo langzamerhand normaal dat je rottende vis kunt eten, laarzen van zeehondenleer kunt kopen, we weten hoe de bloemen van jordskokk eruit zien, we hebben grote delen van het land gezien (ok, ik een beetje meer dan Stefan); soms denken mensen dat we uit Stavanger komen als ze ons horen praten in plaats van uit het buitenland... dus met andere woorden, de nieuwigheid is er een beetje van af.

Dat betekent niet wat we klaar zijn met Noorwegen - het is hier nog steeds prachtig - maar wel dat ik bij deze het blog afsluit. Het blijft gewoon bestaan, maar ik zal het niet meer bijwerken.

Voor foto's en het laatste nieuws ben ik digitaal bereikbaar op Facebook. En natuurlijk per mail, telefoon, MSN, SMS, en LinkedIn, dus we houden kontakt.

Hartelijk bedankt voor het lezen van het blog en voor de leuke reakties, en tot ziens.

Jasper

Måsøy

Måsøy is een van de noordelijkste gemeentes in Noorwegen. Niemand stond echt te trappelen om erheen te reizen op kantoor maar mij leek het wel wat om eens te zien hoe de boel er daar uit ziet. Dat werd dus vliegen naar Alta (al 1200 km ten noorden van Trondheim), en daarvandaan verder naar Måsøy - een rit van 3 uur. De heenreis duurde een dag, de vergadering op het gemeentehuis een dag, en de terugreis nog eens een dag.

Na 3 uur gereden te hebben temidden van weinig anders dan onbegroeid gebergte, mos, rendieren en een enkele auto bereikte ik opeens de hoofdstad van Måsøy, Havøysund. In dit dorp wonen ongeveer 1000 mensen die leven van visserij of van werk als leraar, brandweerman etc.

Conclusie: heel mooi, maar je moet wel erg houden van stilte en eenzaamheid...