Alta

Sinds ik begon met mijn huidige baan heb ik al gehoopt dat ik nog eens een keertje naar het verre noorden zou kunnen reizen, en afgelopen week was het zo ver: 3 dagen naar Alta, de hoofdstad van Finnmark.


Grotere kaart weergeven

Finnmark is Noorwegens noordelijkste provincie. Het is er groot en leeg, en is van oudsher bewoond door een oerbevolking: Samen, of Lappen, in het nederlands. Alta is een van de weinige steden samen met Kautokeina, Hammerfest en Karasjok, maar zelfs hoofdstad Alta heeft maar 15.000 inwoners. Een dorp dus, naar Nederlandse maatstaf.

Alta staat verder bekend als 'noorderlichtstad'. Dat zat er deze keer helaas niet in, maar er zijn natuurlijk wel allerlei prachtige foto's van het noorderlicht op internet te vinden. Noorderlicht is ook in Trondheim wel eens te bewonderen, maar daar is het nooit zo sterk als in Alta.



In Alta en de rest van Finnmark wordt weer steeds meer Samisch gesproken. Ooit was het de bedoeling om heel Finnmark te 'vernoorsen' maar gelukkig is men tot inkeer gekomen. Mijn kontaktpersoon bij de gemeente is een Saam en spreekt thuis dus ook Samisch. Het Noordsamisch dat rond Alta wordt gesproken is één van de 8 Samische talen die onderling sterk verschillen. Iemand die Noord-samisch spreekt verstaat niet of nauwelijks iemand die Lulesamisk of Zuidsamisk spreekt. Inmiddels spreek ik 4 woorden noordsamisch: gandha (jongen), adhi (vader), eni (moeder), addha (opa). Genoeg om op het vliegveld in de gaten te hebben dat een vader zijn zoontje riep.

Het vliegveld van Alta lijkt sterk op dat van Fagernes, en ook op een kleine supermarkt. Er zijn elke dag ongeveer 3 vertrekkende vliegtuigen. En je kunt er zelfs koffie bestellen. Alta airport richt zich vooral op jagers die elanden, veelvraten en andere beesten komen schieten. Wel belangrijk om dan te weten hoe je je beredoder moet vervoeren in een (propellor)-vliegtuigje, vandaar deze instrukties:



Reizen naar Alta is trouwens nog niet zo makkelijk. Van Trondheim vlieg je eerst naar Bodø, dan verder naar Tromsø, en uiteindelijk naar Alta. In stormachtig herfstweer is dat natuurlijk heerlijk stuiteren; vooral tijdens de landing in Bodø op de heenweg leek het haast toeval dat we uiteindelijk op de landingsbaan neerklapten. Tot 10 meter boven het vliegveld zwiepte het vliegtuig nog op en neer...

Bij het instappen in Tromsø kreeg ik als buren twee 20-jarige jongens gekleed in een keurig zwart pak, en een kaartje op hun revers 'norske misjonær kirke' of iets dergelijks. Natuurlijk begonnen ze plichtsgetrouw met mij te babbelen over Alta.. Noorwegen... USA (Utah, Texas - waar zij vandaan kwamen)... Nederland... of ik getrouwd was (jazekers)... kinderen (nee) en wat mijn echtgenote dan voor de kost deed? Nou, HIJ is onderzoeker. Oeps, dat was niet ingepland. Ik werd direkt ingedeeld bij de Ernstige Gevallen en ik kreeg na de vlucht een kaartje aangeboden met naam en telefoonnummer van iemand die mij geestelijke bijstand kon verlenen. Dat kaartje heb ik beleefd geweigerd, maar toch was het erg entertaining, zo'n gesprek.

Alta is ook bekend door een moord die er ooit gepleegd is. Een man die met een hakbijl iemand om het leven had gebracht reed voorbij Alta hotel, waar de deur openvloog en het hoofd van het slachtoffer tot stilstand kwam op de trappen van het hotel. Een hotelgast vond kort daarna het hoofd en waarschuwde de ongelovige receptionist, die konstateerde dat er inderdaad een hoofd op de trap lag. Sindsdien hebben de woorden 'Alta hotel - alltid et hode foran' (altijd een hoofd(lengte) voor) een heel andere betekenis gekregen...