De thermometer blijft al een paar dagen steken op –21 graden. Dat is nog relatief mild, in dorpen verder het binnenland in wordt het tot –40 graden, maar ik vind –21 echt meer dan genoeg. Dan is het namelijk zo koud dat je allerlei vreemde verschijnselen krijgt:
- Als je een emmer water in de lucht gooit is het water bevroren voordat het de grond raakt.
- Mensen drukken de temperatuur doodleuk uit als ‘21 graden’ – zonder minus dus. Als het plus 2 og –2 is kan er nog onduidelijkheid zijn, maar bij –21 is er geen twijfel mogelijk…
- Voordat je een ritje in de auto kunt maken ben je eerst een kwartiertje bezig met de-icing terwijl de auto zielig staat te brommen. Zowel aan de buiten- als aan de binnenkant van het raam zit trouwens een dikke laag knalhard ijs.
- Doorgewinterde Noren halen hun coole zeehondenleren laarsjes uit de kast (zie foto).
Het komt er in ieder geval op neer dat de koude ‘s ochtends als je de deur open doet keihard je neus en mond binnen dringt, en dat je ondanks een wollen lange ekstra broek, zgn. bergwanten, een sjaal voor je gezicht, dikke muts op en natuurlijk 4 lagen kleding onder je jas binnen een uurtje koud bent tot op het bot. Gelukkig is dit een van de heftigste koudeperioden sinds de jaren 60, dus hopelijk is het snel voorbij en kunnen we weer in een zomerse –5 naar het werk wandelen. Ik verheug me er alvast op.
No comments:
Post a Comment