Vakantie op Madeira

Na een lange donkere winter hebben we op Madeira alvast wat genoten van wat ons het komende half jaar te wachten staat; zon, warmte, bloeiende planten. Maar voordat we van Amsterdam naar Madeira vlogen hebben we in een paar dagen tijd nog even twee prachtige nieuwe wereldburgers mogen bewonderen, en papa kunnen feliciteren met zijn 60e verjaardag.
Na dit drukke weekendje konden we op Madeira bijkomen temidden van de Engelse, Duitse en Nederlandse pensionado's. Waarschijnlijk waren we de jongste toeristen op het eiland, maar dat mocht de pret niet drukken; warm en mooi was het in ieder geval.


Ons oediepoedie huisje met plafondhoogte 2m en overal balken en schuine wanden - maar wel met open haard en bad!

Onderweg van de een-na hoogste top (1800 m) naar de hoogste top (Pico Ruivo, 1850 m) van Madeira. Prachtig maar heel erg vermoeiend door de vele honderden traptreden. Toch werden ook pensionado's genadeloos over dit pad gedreven door enthousiaste jonge gidsen... lijkt me niet bevorderlijk voor hun gezondheid eerlijk gezegd.

Het hele eiland wordt geirrigeerd met zgn levada's - handgegraven kanaaltjes die het water van de vochtige noordzijde van het eiland leiden naar de drogere zuidkant. Langs de levada's lopen mooie paden.





Op Madeira is er een aantal steile kliffen; deze is ongeveer 500 m hoog. We zijn per kabelbaan naar beneden gegleden (not for the faint hearted) - en hebben beneden genoten van de hoog opspattende golven. Volgend jaar weer?