Maar eerst Ålesund dus. Het bijzondere van Ålesund is dat de hele stad is afgebrand in 1904, en toen de zaak weer uit de as herrees moest dat natuurlijk volgens de geldende mode: Jugendstil. De stad ziet er nu dus heel anders uit dan de meeste Noorse steden, niet alleen vanwege de bouwstijl maar ook doordat de gebouwen van steen of beton zijn. Ålesund ligt ook nog eens heel pittoresk op een paar eilandjes dus het is best een toeristische boel.
Een van de trekpleisters in Ålesund is het aquarium.
Vanuit Ålesund hebben we vogeleiland Runde bezocht waar de papegaaiduikers helaas nog niet waren aangekomen. Wel zaten er duizenden Jan van Genten en we zagen zelfs twee zeearenden zitten broeden op een rots hoog boven de branding.
Op weg van Ålesund naar Vågsøy kom je langs Selje. Dat is een dorpje waar ooit een van de drie bisdommen van Noorwegen gevestigd was, maar het was ons al snel duidelijk dat het inmiddels bijna 1000 jaar later is. Ooit lag Selje langs een belangrijke handelsroute en het klooster zat goed in de slappe was, tegenwoordig is het een slaperig dorpje met een kloosterruine. De opgravingen zijn pas net begonnen dus het kan zijn dat er nog heel wat uit de grond gaat komen.
Terwijl ik twee dagen kursus hield vermaakte Stefan zich overdag. De hoofdstad van Vågsøy - Måløy - is ehh... rustig. En met een beetje meer zon had het er zelfs nog wel aardig uitgezien. De straten in Måløy liggen parallel aan elkaar op een heuvel, en ooit besloot het gemeentebestuur dat alle straten gewoon Straat 1, Straat 2, Straat 3 etcera werden genoemd. Net zo makkelijk.
Op weg naar huis bezochten we nog even snel de Kannenstein (de attraktie van Vågsøy).
De lange autoreis terug van Vågsøy naar Trondheim gaat dwars over het Dovre-massief, via de bergpas bij Stryn. Op het hoogste punt van de route was alles nog wit. We hebben nog snel even de staafkerk van Lom meegepikt en waren toen blij dat we weer het groene Trondheim naderden.
No comments:
Post a Comment