Bursdagsfest

Dit weekend vierde een vriend van ons zijn 40e verjaardag (=bursdagsfest). We hebben genoten van alle typisch Noorse bijzonderheden en ik zal ze nu met plezier even de revu laten passeren. Van tevoren moet ik misschien even melden dat we het sowieso een beetje moeilijk hebben met Scandinavische feesten nadat we Festen gezien hadden. Bij het woord 'toastmaster' proesten we het al uit. Verder is de jarige nogal beleesd en bereisd en houdt van theater - geen 'frietboer' dus. Niet dat dat wat uitmaakt maar toch wel grappig om te weten.

Het feest speelde zich af in de feestzaal van de lokale zeemansvereniging. Bij binnenkomst werd ons weer eens duidelijk dat het in Noorwegen gewoon heel simpel is - op je werk loop je in spijkerbroek en t-shirt rond, voor een feest trek je een pak + das aan. Gelukkig kunnen wij als continentalen een potje breken dus met een nette broek + overhemd kwamen we goed weg, maar toch... wel even glimlachen als opeens iedereen in (krijtstreep!)-pak met zijn welkomstdrankje staat te tutten.

Nadat de jarige de genodigden uitgebreid welkom had geheten namen we plaats aan tafel. Naast het naamkaartje en serviesgoed lag er ook voor iedereen een heus zangboek op tafel! We voelden nattigheid maar lieten ons niet uit het veld slaan en begonnen zonder verdere omhaal een gesprek met de schoonbroer van de jarige. Zijn grootste hobby was de hele tafel voortdurend te voorzien van wijn, de enige mogelijkheid om niet voortdurend bijgevuld te worden was dus om een tijdje niets uit het glas te drinken.

Voordat de eerste gang werd geserveerd was het tijd voor lied 1. Met minimale aansporing zongen alle aanwezigen, alsof het een protestantse kerk was in plaats van het zeemanshuis, keurig de dubieuze variant op een bekend Noors kinderliedje. Fijn dat het snel klaar was, zo konden we beginnen aan de maaltijd.

Halverwege de maaltijd kwamen de onvermijdelijke toespraken. Eerst de jarige, die ongeveer een half uur de tijd nam om de afgelopen 40 jaar door te nemen. Ook werden alle aanwezigen kort voorgesteld zodat we een beetje wisten wie wie was. Gelukkig was de toespraak heel geslaagd en geen moment vervelend - eigenlijk wel een goed idee zo.

Een uurtje later was het tijd voor een regelrecht genant liedje met allerlei onderbroekenlol. Moeilijk voor te stellen dat het gezelschap het ene moment het nieuwste theaterstuk zit te bespreken en een moment later vol overgave mee zit te brullen met allerlei kinderachtige ongein... maar goed, niet het moment om moeilijk te gaan zitten doen natuurlijk dus glimlachten we maar gewoon mee...

Tijd voor de volgende toespraak - de partner van de jarige hield een prachtige toespraak in fantastisch Trøndersk. Best een mooi taaltje toch, vooral als het zo duidelijk en rustig wordt uitgesproken! Inmiddels hadden meerdere aanwezigen al behoorlijk diep in het glaasje gekeken dus werd het tijd voor dessert met koffie, en daarna het hoogtepunt van de avond.

Dat hoogtepunt kwam in de vorm van een spel met 3 emmers, 2 witte kolen en 1 neefje dat onder een emmer verstopt zat. Behoorlijk embarassing weer, zelfs niet leuk na de wijnterreur van de schoonbroer. Maar goed, die glimlach zat inmiddels stevig op onze gezichten geplamuurd (wellicht ook op die van de andere aanwezigen?) dus niks aan de hand en ja graag schenk nog maar eens in hoor.

Nadat de jongste schoonzus haar zelf meegebrachte wodkasfles opende die ze eigenlijk niet echt nodig had om stomdronken te worden en voordat het onderdeel 'burkadansen' aanbrak hebben we het slagveld verlaten. Heel anders dan een gemiddeld Nederlands verjaardagsfeest dus, zo'n avond. Nog even nadenken of we het voortaan ook op zijn Noors gaan vieren...